Wybaczcie

Chwilowo nie wiem czy będę miała siłę tutaj wchodzić ze względu na to, że mojego psa potrącił samochód. Była z nami dopiero dwa lata i mogłaby być znacznie dłużej, ale została mi zabrana. To był naprawdę kochany pies. Bardzo strachiliwy, ale jak już się do kogoś przyzwyczaiła to była bardzo wdzięczna i kochana.

Byłam pierwszą osobą, której zaufała, bo mi przychodziła siadać na kolana jak była mała. Ze mną nie bała się wychodzić. Mimo, że ją szkoliłam i nie pozwalałam na nas skakać jak byłyśmy w kuchni to i tak zawsze do mnie przychodziła. Kiedy wracałam do domu po kilku dniach nieobecności musiała przyjść, poszczekać na mnie i poskakać.

Kiedy mama dzisiaj mi dała ją do potrzymania, kiedy już chyba nie żyła, łzy same zaczęły mi lecieć. Tak mi strasznie przykro. Nie mogę tego przeboleć jak na razie.

Moja kochana Boni, żegnaj na zawsze.